Wij kwamen hier in Véronne aan op 22 Maart. Dus één dag na het begin van de lente.
Dat was snel gebeurd, en daarna moest ik aan het werk om de moestuin in orde te maken om eerst de pootaardappelen te ontvangen, en later de zaden of andere planten. Dan heb ik geen tijd voor andere dingen.
De aardappels zijn inderdaad gepoot, maar daarna begon het te regenen, en dan kan ik niet in de (moes)tuin werken omdat de grond te kleiig wordt. Het heeft de laatste dagen bij elkaar meer dan 80 mm geregend. Maar ik heb, waar ik nog niet in de moestuin gewerkt heb, de zeilen laten liggen, zodat de grond daar niet te nat wordt.
Die zeilen liggen er sinds vorige herfst, om het opkomende onkruid te vermijden en de boel een beetje droog te houden.
Maar ik kan dan weer wel een stukje schrijven voor de website. Alhoewel ik dat blije ei gevoel natuurlijk een beetje kwijt ben na dagen regen.
Toen we kwamen, bloeiden de blauwe druifjes, en de Maartse viooltjes volop in de wei, net als de paardenbloemen, maar die bloeien haast het hele jaar door. Ook de forsythia was één gele wolk. De laatste narcissen deden het nog, en de appelboom, de kersenboom en de Pêche de Vigne (wilde perzik) stonden zodanig in knop dat ze elk ogenblik konden open barsten.
Andere bomen zijn nog kaal. Zoals de notenbomen, die zijn een van de laatste die in blad komen.
Ik heb drie notenbomen. Als eersten aangeschaft toen ik dit terrein kocht. Ze werden in de herfst geplant, maar ik kon ze die winter niet verzorgen, want ik was die tijd niet in Véronne. De volgende lente , toen ik weer een weekje kwam kijken, was één notenboom dood, de tweede notenboom morsdood, en de derde notenboom morsdood en begraven.
Ik heb ze laten staan, want je weet het nooit met de natuur. Die is vaak sterker dan je denkt of dacht.
De dode boom bleek later toch nog wat leven te bevatten en begon boven aan weer uit te lopen. De morsdode boom bleek onder de grond nog wat leven te bevatten en begon onder de grond uit te lopen, zodat er een nieuwe boom kwam. Die uitloper kwam boven de plaats waar hij geënt was vandaan, dus dat werd ook later een mooi exemplaar. Alleen de derde was niet meer tot leven te krijgen. Toen kwam ik in een tuin centrum een notenboom in pot tegen. Die heb ik aangeschaft als vervanger, en hij doet het ook erg goed, maar . . . . Hij komt een volle week eerder uit dan de andere twee.
In een koud voorjaar is het mij wel gebeurd dat hij bevroren is tijdens nachtvorsten. Alle reeds uitgekomen knoppen met bladeren en bloemen waren bevroren. Hij kreeg dat jaar wel weer nieuwe bladeren, maar geen enkele vrucht.
De lente is een tijd van verwachting. Wat zal dit jaar doen? Noten? Aardappelen? Zouden we weer eens perziken (JA, met één "k") krijgen? Vol verwachting klopt mijn hart . . . . .